Elke generatie goochelaars wordt geïnspireerd door de vorige generatie. We zijn steeds op zoek naar nieuwe manieren om het publiek te vermaken. Er worden al eeuwenlang kaarttrucs uitgevoerd, er zijn vele verschillende manieren om een kaarttruc uit te voeren. Een goede kaart goochelaar is iemand die vernieuwende technieken gebruikt, zijn eigen draai geeft aan bestaande routines en zowel de toeschouwers als collega’s weet te vermaken. Eén van die inspirerende figuren is Lennart Green.
Ongelofelijk goed
Toen Lennart Green een optreden gaf in Den Haag werd hij gediskwalificeerd omdat hij “stooges” zou gebruiken. Een “stooge” is iemand die bij de act hoort en doet alsof hij deel uitmaakt van het publiek. De jury kon niet geloven dat de kaarttruc echt door Lennart werd uitgevoerd zonder hulp. In 1991 deed hij de truc nogmaals en liet de juryleden zelf de kaarten schudden. Toen hij de truc feilloos wist uit te voeren veroverde hij de eerste plaats.
Oefenen om onhandig te zijn
Het unieke van de act die Lennart Green opvoert is zijn ogenschijnlijke onhandigheid. Hij laat kaarten vallen, hij tovert de verkeerde kaart tevoorschijn en zijn beheersing van de Engelse taal laat te wensen over. Dat hoort allemaal bij de act, en je moet heel veel oefenen om die nonchalante houding uit te stralen. Voor de toeschouwer moet het lijken alsof alles vanzelfsprekend is. Met zijn ietwat stuntelige gedrag betrekt hij het publiek ook veel intiemer bij de act. Het is geen gladde goochelaar in een strak pak, het is een gewone man met een stok kaarten.
Perfect is niet altijd beter
Een professioneel goochelaar kan zo goed zijn dat het publiek niet meer kan volgen wat er gebeurt. Daarom moet de goochelaar goed letten op het publiek en hun betrokkenheid. Je ziet regelmatig dat Lennart zo vingervlug is dat het publiek niet reageert. Het gaat zo snel dat je het als toeschouwer niet meer kunt volgen. Dat is de uitdaging van elke goochelaar. Het is niet alleen een kwestie van snel kaarten verwisselen, je vertelt een verhaal met kaarten dat het publiek moet kunnen volgen. Als je te snel gaat verlies je het publiek. Ja, de kaart is weg…welke kaart? Soms moet een goochelaar gas terugnemen, en met kleine “fouten” en een korte opmerking kun je het publiek weer pakken.
Goochelen met kaarten evolueert
Het publiek leert op een gegeven moment de truc, het wordt publiek domein. Er zitten extra kaarten in de mouwen van de goochelaar, dat soort technieken. Het is de kunst van het goochelen om nieuwe methodes te bedenken, kaarten te verbergen en te laten verschijnen op nieuwe manieren. Zelfs met korte mouwen. Lennart Green heeft daarom een overhemd met korte mouwen, daar hoef je niet op te letten. Hij voert zelfs een truc uit met plakband over zijn ogen, hij heeft geen zicht nodig. Het publiek verlangt dat de goochelaar blijft evolueren, en de goochelaar bedenkt graag nieuwe trucs om de toeschouwer te verbazen.
Ook een goochelaar kan genieten van een mooie truc, en daarna proberen we die weer te overtreffen. Dat maakt goochelen echt magisch.
0 reacties